Η σημασία της εκμάθησης μουσικής θεωρίας σε σπουδαστές οργάνων είναι σαν όλες εκείνες τις συμβουλές που μας έδιναν οι γονείς μας όταν ήμασταν μικροί και τις αγνοούσαμε, αλλά μόλις μεγαλώσαμε τόσο ώστε να έχουμε την ώριμη κριτική σκέψη, αντιληφθήκαμε την αξία τους. έτσι λοιπόν και η θεωρία της μουσικής στην αρχή, ειδικότερα παλαιότερα που η παιδαγωγική της μουσικής δεν ήταν ιδιαίτερα εξελιγμένη, είναι αρκετά αδικημένη. σα παιδιά συνήθως δεν ενθουσιάζονται με την ιδέα της θεωρητικής προσέγγισης της μουσικής, καθώς η διαδικασία ερμηνείας και δημιουργίας πάνω στο όργανο φαντάζει πολύ πιο ενδιαφέρουσα. Αυτό όμως που συνήθως τα παιδιά δεν είναι σε θέση να συνειδητοποιήσουν είναι το πως η επίγνωση του θεωρητικού μουσικού πλαισίου ενδυναμώνει την μουσική ερμηνεία, και πως σε πολλές περιπτώσεις έρχεται να συμπληρώσει και ολοκληρώσει την μουσική ιδέα.

   Πιο συγκεκριμένα, η θεωρητική προσέγγιση και κατανόηση της μουσικής, βοηθά τους ερμηνευτές να συνειδητοποιήσουν σε βαθύτερο επίπεδο το πως έχει δομηθεί το έργο που πρόκειται να ερμηνεύσουν. έτσι, όταν έρχεται η ώρα της επιτέλεσης, η προσέγγιση των ερμηνευτών, νέων και μεγαλύτερων, είναι πιο ώριμη και πιο τεκμηριωμένη. Επιπλέον, η ενασχόληση με την μουσική θεωρία εφοδιάζει τους μαθητές και τις μαθήτριες με πρόσθετες ικανότητες, όπως η εξάσκηση της (μουσικής) μνήμης, η ικανότητα παρατήρησης και διεξαγωγής λογικών συμπερασμάτων, η δεξιότητα αποκωδικοποίησης και κατηγοριοποίησης και φυσικά ενισχύει την αντίληψή τους στα μουσικά φαινόμενα.

   Απαραίτητο μέσο για την ανάπτυξη όλων αυτών δεξιοτήτων, αλλά και κατανόηση της μουσικής γενικότερα είναι η καλλιέργεια της ακοής - το λεγόμενο Solfege/Dictee. Η άσκηση της ακοής είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορεί να κάνει ένας/μια μουσικός στον εαυτό του/της. Με την εκλέπτυνση των ακουστικών δεξιοτήτων, ο μαθητευόμενος καταφέρνει να οξύνει το μουσικό του ένστικτο. Η θεωρία και το Solfege/Dictee λειτουργούν αμφίδρομα και συμπληρωματικά, καθώς με την κατανόηση των θεωρητικών στοιχείων δόμησης της μουσικής ο εγκέφαλος αποκτά ένα σαφή «χώρο» λειτουργίας, επομένως το αυτί κατευθύνεται να λειτουργεί πιο στενευμένα. Με την στενευμένη αυτή καθοδήγηση όμως, οι μαθητευόμενοι καταλήγουν να εξασκούν τις ακουστικές τους δεξιότητες. Η χρησιμότητα και τα αποτελέσματα όλου αυτού του κύκλου έρχεται να φανεί την ώρα της ερμηνείας πάνω στο όργανο. Ο/η μουσικός είναι έτοιμος να ερμηνεύσει, εντοπίζοντας και κατανοώντας τα στοιχεία που πρέπει να προβάλει με το παίξιμό του και το αυτί του έρχεται να επιβεβαιώσει ή ακόμη και να διορθώσει το μουσικό του αποτέλεσμα.

   Είναι αρκετά ελπιδοφόρο το γεγονός ότι οι παιδαγωγικές μέθοδοι έχουν βελτιωθεί, οι καθηγητές και οι καθηγήτριες είναι πιο ευαισθητοποιημένοι γύρω από την ενδιαφέρουσα διδασκαλία και φαίνεται να έχουν συνειδητοποιήσει την σπουδαιότητα των μαθημάτων αυτών, ώστε να φροντίζουν για την μέγιστη δυνατή βελτίωση των δεξιοτήτων των παιδιών. Μουσικά παιχνίδια, σύγχρονες παιδαγωγικές προσεγγίσεις, καινούρια βιβλία και επίγνωση βασικών γνώσεων της παιδοψυχολογίας έρχονται –ευτυχώς- να εμπλουτίσουν την διδασκαλία των «αδικημένων» αλλά απελπιστικά χρήσιμων θεωρητικών μαθημάτων.

Άννα Χατζηκαλλινικίδου