Το υλικό της μουσικής είναι ο ήχος. Κάθε ήχος που ακούμε όμως δεν είναι μουσική. Ο ήχος παράγεται από τα όργανα, τη φωνή, τα αυτοκίνητα, τις ηλεκτρονικές συσκευές, τη φύση, τα ζώα. Ο ήχος δεν χωρίζεται σε μουσικό ή μη μουσικό. Η χρήση του είναι αυτή που θα τον κάνει να γίνει αποδεκτός ως «μουσικός».
Παραδείγματα μπορούμε να βρούμε όχι μόνο στην παραδοσιακή μουσική διαφόρων λαών, αλλά και στο χώρο της επονομαζόμενης κλασικής μουσικής. Η Συμφωνία των παιχνιδιών του Leopold Mozart (1719-1787), χρησιμοποιεί λαλίτσες, ροκάνες, κου-δούνισμα από ξυπνητήρι κτλ. Ο Wagner στο Rheingold χρησιμοποιεί μια σειρά από αμόνια σιδηρουργού και ο Gershwing στο An American in Paris τους ήχους από τις κόρνες των αυτοκινήτων.
Αν και όλοι οι ήχοι έχουν χρησιμοποιηθεί και χρησιμοποιούνται στη μουσική, εντούτοις υπάρχει κάτι που διαφοροποιεί τη μουσική από την απλή παραγωγή ήχου. Κατά τον Swanwick (1992) τρεις είναι οι συνθήκες σύμφωνα με τις οποίες θα μπορούσαμε να ορίσουμε κάτι ως μουσική: η επιλογή, ο συσχετισμός και η πρόθεση.
